سلام امام رضای مهربونم

چه نوری چه رنگی چه صحن قشنگی

چه عطر وگلابی چه موجی وآبی

چه صحن تمیزی غریب وعزیزی

تو پاکی تو نوری نه پنهان نه دوری

تو مهروصفایی امام رضایی

دلم گرفته ازهمه چه میشود طلب کند

مرا به سوی خانه اش امام هشتمم رضا

چه می شود اگر که من ببوسم از ضریح تو

چه میشود طلب کند مرا به شهر باصفا

نرفته ام به مشهدونیامد او به خواب من

ولی نشد دلم کمی ازان محبتش جدا

دلم گرفته ازهمه چه می شود طلب کند

مرا به سوی خانه اش امام هشتمم رضا

فاطمه حسین پور

یا امام رئوف !دلم را نذر نگاهت می کنم،باشد که نگاه ازمن نگیری.اشکم را نثارآستانت می کنم ،باشد که از در نرانی .شعاع آفتاب نگاهت بر دلم می تابد ،آن هنگام که نام تو را مهمان لبهایم می کنم.سیراب جام عنایت می شوم آن هنگام که پا در حرم نورت می نهم ارادت به تو ارادت به همه مهربانی ها ولطف هاست .نگاه مهربانت هدیه خداوندی است به دل سرگردان من.آقا جان خیلی دوستت دارم.خیلی آرزوی کربلا دارم کمکم کن بروم.

مهلا دم خوردار.روستای ساغروان-ناحیه ی تبادکان