قصه های احمد...
صبح چهارشنبه بود.داشتم با مرتضی مدرسه می رفتم.امام جماعت مدرسه به تازگی یک شعر دررابطه با دوازده امام آورده بودکه داشتیم باهم می خواندیم تا حفظ بشویم.
((من که مسلمان هستم پیرو قرآن هستم
دارم دوازده امام به اونها می دهم من سلام))
یکدفعه مرتضی ایستادو صدازد:احمدصبرکن ببینم اون چیه!ایستادم کنار دیوار یک شیئ سیاه رنگ افتاده بود.مرتضی خم شدو آن را برداشت.یک فلش مموری بود.باخوشحالی فریاد زد:
زنگ که زدم ،چند لحظه بعد صدای آبجی نجمه را شنیدم که گفت:کیه؟گفتم:منم آبجی.احمد آقا!لطفا در رو باز کن!آبجی که می خندید گفت:بفرمایین احمد آقا وسپس دکمه در باز کن را زد.مادر داشت جانمازش را جمع می کرد .سلام دادم.آبجی نجمه گفت:چه خبر احمد آقا! وکلمه آقا را آن قدر کشید که هم من وهم خودش به خنده افتادیم.لباس مدرسه ام را عوض کردماز اتاق که بیرون آمدم گفتم:راستی یه معما؟کی می دونه کدوم نماز رو بدون وضو هم میشه خوند؟نجمه گفت:این که خیلی راحته آقای دانشمند.وقتی آب پیدا نکنیم یا آب برامون ضرر داشته باشه.به جای وضو تیمم می کنیم ونماز می خونیم.!گفتم نه!منظورم جاییه که یه آدم می تونه وضو بگیره ولی بدون وضو هم نمازش درسته؟نجمه رفت توی فکر.مادر که از توی آشپزخانه آمدسفره وقاشق وبشقاب آورد.پرسیدم مامان جون شما می دونین؟وجواب شنیدم:میدونم پسرم!ولی فعلا باید سفره را آماده کنیم تا چند دقیقه دیکر باباتون هم از مسجد میاد وباید نهار بخوریم.بابا که آمد هنوز ننشسته بود که نجمه دوباره معما رو مطرح کرد.
