تاج بندگی من

بوی اسفند وگلاب                     می زند توی حرم

خادمی یک تاج گل                   می گذارد بر سرم

مثل اینکه هر طرف           صد ستاره روشن است

در رواق وصحن ها              صدفرشته با من است

توی قلبم آمده                      نوری از هفت آسمان

جشن تکلیف من است              بهترین جای جهان

من که مهمان توام                یاعلی موسی الرضا

پس دعا کن تاشوم                     بنده ی خوب خدا

تو دعاکن قلب من                  جای خوبی ها شود

در پناه نور تو                                  پاک باشد تا ابد

کادوی خدا

جشن تکلیفم بود                 هدیه می آوردند

هرکسی با خود داشت         هدیه ای با لبخند

هدیه هایم همگی                  خوب وزیبا بودند

من شمردم همه را                   نوزده تا بودند

گفت مادر اما               هدیه هایت شد بیست

هیچ می دانی تو              هدیه آخر چیست؟!

آن توهستی زهرا                    در لباسی زیبا

چادرت خوب وقشنگ              هدیه خوب خدا

چه گل زیبایی                    ما به تو می نازیم

از گل روی تو ما              عکسی می اندازیم