حیوانات در قران(مورچه)

نام من در فارسی مورچه ودر عربی نمله است وبه جمع ما نمل گفته می شودیعنی:مورچگان.ما ،مورچه ها حشره هایی هستیم از راسته ی نازک بالان ودارای انواع گوناگونیم تاکنون حدود 2000گونه ما در زمین شناخته شده است. مورچه های یک لانه سه دسته اند:

1- مورچه های کارگر که بی بالند وبه جمع اوری دانه وکندن دانه می پردازندوعمرشان بین 8تا 10 ماه است

2-مورچه های نر که 4بال دارندوعمرشان فقط 2هفته است

3-مورچه های ماده که مانند مورچه های نر 4بال دارند وکارشان فقط تخم گذاری است وعمرآنها 1سال است.

یکی از سوره های قران به نام ما مورچه ها نامگذاری شده است که به ان سوره نمل گویند. خداوند در ایه 17تا19 سوره نمل داستان ما مورچگان وحضرت سلیمان علیه السلام که پیامبر خداوحاکمی عادل بود را بیان می کند.

داستان ما از این قرار است که ما مورچه ها در سرزمینی بسیار زیبا برای زندگی جمع شدیم.انجاخاک نرمی داشت آب زلال در نهری کوچک جاری بود در دو طرف نهر درختان بزرگی قدکشیده بودند

حیوانات در قرآن

شتر صالح

نام من ماده شتر است واز آنجایی که معجزه ونشانه ی پیامبری حضرت صالح علیه السلام بودم به من شتر صالح می گویندوچون از نشانه های یکتایی خداوند هستم،قرآن کریم از من با نام ناقه الله =ماده شتر خداوند یاد می کند.

داستان من از این قرار بود که:

در روزگاران خیلی قدیم در بخش از سرزمین جزیره ی عرب قومی زندگی می کردندبه نام قوم ثمود.آنها پس از قوم عاد پدید آمده بودند ومردمی بودند که با اخلاق وآداب شهر نشینی خو گرفته بودند وخداوند نعمت های زیادی به آنها داده بود.در میان قوم ثمودگروهی بت های بی جان را می پرستیدند واز راه غارت مردم فقیر ،بر ثروت خود می افزودندوزندگی را با عیش و نوش می گذراندند.سرانجام پروردگار مهربان،حضرت صالح را که از خاندانی بزرگ وخردمند بود برای هدایت مردم به پیامبری برگزید.

آن حضرت هرچه در توان داشت به کار میبرد تا قومش از پرستش بت ها دست بردارندوخدای یکتا که آفریننده هستی  وپروردگار ایشان وپدران ایشان بود را عبادت کنند