به خانه که رسید،یک راست سراغ انباری رفت.در انباری قفل بود وهیچ یک از اعضاء خانواده اش حق نداشتندبه خوردنی های توی انباری دست بزنند.حضرت علی علیه السلام در انباری مقداری گندم وروغن وخرما گذاشته بودتا میان خانواده های فقیر تقسیم کند.روز سخت وپرکاری را پشت سر گذاشته بود.خسته بود اما مثل شبهای پیش ،در انباری را باز کرد وچند تا کیسه وظرف برداشت وتوی آنها خرما وعسل وروغن وگندم ریخت.کیسه ها وظرف ها را به دوش کشیدوراه افتاد.قنبر که در خانه ی حضرت علی علیه السلام کار می کرد ،جلو رفت وگفت:شما هرشب این کار را می کنید.اجازه بدهید امشب من همراهتان باشم وبارتان را به دوش بکشم.حضرت علی علیه السلام گفت:می توانی همراهم باشی.ولی دوست دارم این بار را خودم به تنهایی ببرم.
