السلام علی الحسین...

مسجد حسابی شلوغ بود.

نوحه خوان باصدای بلندنوحه می خواند.مردم های های گریه می کردند.مادرگفت:پسرم امشب شب اول محرم است.ماه عزای برابا عبدالله شروع شده این ظرف خرمارابین عزادان تقسیم کن.قطرات اشک ازگوشه ی چشم مادرمی چکیدوقطره های اشکش رابا گوشه ی چادرش پاک میکرد.گریه می کردو وآه می کشید وبه حرم سیدالشهداء فکرمیکرد.دلش گرفته بود..دلش هوای کربلا کرده بود.

گریه می کرد وآهسته با خودش می گفت:

السلام علی الحسین

وعلی علی ابن الحسین

وعلی اولادالحسین

وعلی اصحاب الحسین علیه السلام