باپیشوایان(پیشوای سوم امام حسین علیه السلام)

در روز سوم سال چهارم هجری شهر مدینه پراز بوی عطروگلاب شده بود.مردم مدینه همه خوشحال بودند.فرشته ها در آسمان به شادی پرداختند وبه خانه ی حضرت علی وفاطمه غنچه وگل ریختندیک خبرهمه را خوشحال کرده بود.علی علیه السلام وفاطمه سلام الله علیها صاحب دومین فرزندشان شده یبودند.پیامبر با خوشحالی به خانه فاطمه رفت.نوه ی نورانی ودوست داشتنی اش رادربغل گرفت،چهره نوزادمثل غنچه ای تازه شکفته بود.آن حضرت درگوش راست او اذان ودر گوش چپ او اقامه گفت..وبه دستور خداوندنام اورا حسین گذاشت.بعدهم برایش گوسفندی قربانی کردند.غذایی پختندومسلمانان ا دعوت کردندوتولدنوزاد ازگل بهترشان را جشن گرفتند.چندسالی گذشت.حسین کوچک کم کم بزرگ شد.اوشش سال وچند ماه داشت که روح پدربزرگ مهربانش به اسمان پرکشیدوبعدازچند ماه مادرجوانش به شهادت رسیدوغبار غم واندوه برچهره ی چون گل او نشست.بارفتن پیامبرصلی الله علیه وآله وفاطمه سلام الله علیها از میان مسلمانان یکی از خانه هایی که به اسلام حقیقی عمل می شد،خانه ی امام علی علیه السلام بودوحسین درچنین خانه ای بزرگ شدو تربیت یافت.

حسین علیه السلام از کودکی به نوجوانی واز نوجوانی به جوانی رسیده بود.اوسی سال درکنار پدرش امام علی علیه السلام شاهد اتفاق های بسیار بود.بعداز شهادت پدر،به دستورخداوندووصیت امیرالمومنین علیه السلام برادربرگش حسن ابن علی علیه السلام به مدت10 سال امام ورهبرمسلمانان شد.

در این دوره ی10ساله هم حسین ابن علی علیه السلام همراه وهمکاروهمفکر برادرش بود.تا انکه امام حسن علیه السلام با نقشه ی معاویه شهیدشد.امام حسن علیه السلام به دستور خداوند،برادرش حسین ابن علی را به امامت وپیشوایی مردم برگزیده بودوآن حضرت بعداز برادر بزرگوارش  به هدایت وراهنمایی مردم به پا خواست.

مدت امامت امام حسین علیه السلام هم 10 سال بودودر این مدت معاویه وسپس پسرش یزید حکومت می کردند.معاویه اگر چه خودش را خلیفه ی مسلمانها می دانست اما مثل شاهان دستگاه سلطنت درست کرده بود.رهبری مسلمان ها باید از طرف خدا انتخاب می شداما معاویه مثل دیگر شاهان ستمگرپسرش یزید را جانشین خود قرار داد.یید با این که اسمش خلیفه ی مسلمان ها بودوباید دستورات اسلام را رعایت می کرد اما درعمل ضد انها را اجرا می کرد.پیش چشم دیگران شراب می نوشید ودنبال هوس بازی وکارهای خلاف بود.وقتی معاویه مرد ویزید به جای پدر نشست در ابتدا تلاش کرد به زور از امام حسین علیه السلام بیعت بگیرداما امام علیه السلام نپذیرفت وآماده ی شهادت شد.آن رو دهم ماه محرم سال 61هجری بود.امام حسین علیه السلام علت قیامش را امر به معروف ونهی از منکر وزنده نگه داشتن دین اسلام بیان کرد.

بیشتر بدانیم!

امام حسین علیه السلام به نماز خواندن وقرآن ودعا واستغفار علاقه ی بسیاری داشت.شب ها کیسه های غذارا بردوش می کشیدوبه خانه ی کودکان یتیم وفقرا می برد.آن حضرت تمام کارهای پسندیده را انجام می داد.