یک پله یک پله

وقتی هواپیما از دور پیداشد 

آغوش یک ملت با دیدنش واشد

یک پله یک پله می آمد او پایین

باچهره ای پرنور با خنده ای شیرین

آرام می آمد دل بی قرارش بود

دریایی از مردم   د رانتظارش بود

اوعاقبت همراه با سیل مردم شد

دربین جمعیت روح خدا گم شد

انقلاب ایران

بهمن از راه رسید             باز با خاطره ها
خاطرات جالب                      روزهای زیبا
روزهایی که شدند           بهترین در ایران
توی تاریخ شدند                  تا ابد جاویدان
ماهنوز از یادش          همگی خوشحالیم
چند روزی همه جا    جشن وشادی داریم
انقلاب ایران                     کرد دنیا را شاد
توی تاریخ شدند                  تا ابد جاویدان
ماهنوز از یادش         همگی خوش حالیم
چند روزی همه جا     جشن وشادی داریم
انقلاب ایران                      کرد دنیا را شاد
بعد از آن ایران شد          شاد وخوب وآزاد

کبوتر

وقتی که می روم با مادرم حرم

احساس می کنم من هم کبوترم

جای دو دست من دیگردوتاپر است

انگار اسم من دیگر کبوتر است

یک حوض آفتاب یک گنبدطلا

پیچیده توی صحن عطر فرشته ها

با این که دست من در دست مادر است

اماوجود من یک جای دیگر است

کادوی خدا

جشن تکلیفم بود                 هدیه می آوردند

هرکسی با خود داشت         هدیه ای با لبخند

هدیه هایم همگی                  خوب وزیبا بودند

من شمردم همه را                   نوزده تا بودند

گفت مادر اما               هدیه هایت شد بیست

هیچ می دانی تو              هدیه آخر چیست؟!

آن توهستی زهرا                    در لباسی زیبا

چادرت خوب وقشنگ              هدیه خوب خدا

چه گل زیبایی                    ما به تو می نازیم

از گل روی تو ما              عکسی می اندازیم 

لطف خدا

لطف خدا را ببین            خلق کند عالمی

تا همه مخلوق او          خدمت انسان کند

نیک اگر بنگری               برگ درختان سبز

قدرت الله را                     بر تو نمایان کند

قدرت بیتای او                  صنعت زیبای او 

درخت افسرده را           سبز وشکوفاکند

بارش باران نرم            تابش خورشید گرم

تازه کند بام را                  زنده گلستان کند

لطف خداوند پاک           از دل این تیره خاک

میوه برون آورد             هدیه به انسان کند

تو را می شناسم

تو را می شناسم               تو آیینه هستی

دلت صاف صاف است      وبی کینه هستی

نمی بینی انگار                 بدی های من را

تویی بهتر ای خوب                 از آیینه حتی

امیدم تو هستی                تو که بی ریایی

تو را می شناسم                 خدایی خدایی

ای درخت قدبلند

ای درخت قد بلند            ای درخت مهربان

شاخه هایت را چرا        برده ای تا آسمان

هرچه بالا می پرم              تو  ولی  بالاتری

هی خودت را از لجم        این ور آن ور میبری

من فقط یک دانه سیب    ازتومی خواهم همین

لطف کن آن را خودت        پرت کن روی زمین

درس بزرگ

ظهر آمدو وقت رفتن به میدان بود

ظهرآمدو میدان پر از شهیدان بود

ای وای آقا لب تشنه و تنها

تنها به میدان رفت در بین دشمنها

جنگیدتا باشد اسلام پابرجا

تا ماندنی باشداین روزعاشورا

جنگیدبادشمن تاشد شهید آن روز

او با شهاد ت شد در کربلا پیروز

باور نمی کنم من....

دیروز دیدمت من،دیروز توی اخبار

دیدم که بودی آنجا،در خواب ناز انگار

پیراهنت شده بود،خاکی وپاره پاره

باید بدوزد آن را،مامان تو دوباره

دیدم که چند تاسنگ،افتاده بود رویت

پس کو اتاق خوابت؟کو بالش وپتویت؟

بابای خوب من گفت،در غزه ای تو الان

کردندخانه ات را ،دیروز بمب باران

بیدار میشدی تو،ای کاش زود زدی

باور نمی کنم من،دیروز مرده بودی

حجاب من.....

با حجابم،با حجاب چادرم روی سرم   

من بهش معتقدم با تموم باورم

پر پرواز منه میپرم سمت خدا

    چه حس خوبی دارم تو تموم لحظه ها

رنگ پیرهن شبه،چادر سیاه من

  پیرهن آسمونه،چادر از نگاه من

خودمو تو چشمتون من کبوتر می کنم

  چار قشنگمو با غرور سر میکنم