ای درخت قدبلند

ای درخت قد بلند            ای درخت مهربان

شاخه هایت را چرا        برده ای تا آسمان

هرچه بالا می پرم              تو  ولی  بالاتری

هی خودت را از لجم        این ور آن ور میبری

من فقط یک دانه سیب    ازتومی خواهم همین

لطف کن آن را خودت        پرت کن روی زمین