فرزندان معنوی امام مهربانی ها
خوب می دانی محبت پدر محبتی است که با نگرانی، دلسوزی و دل مشغولی همراه است. شفقت محبتی اینگونه است. همیشه پدر دل نگران فرزندان است.
شاید به ظاهر از فرزندان دور باشد؛ اما همیشه دلش به عشق فرزندانش می تپد. پدر دلسوز اگر ببیند که فرزندش خطا می کند و به راه اشتباه می رود، با مهربانی او را از خطایش بازمی دارد و هر طور شده از سقوط و انحراف بازش می دارد.
رأفت امام شبیه
به آن پدر دلسوزی است که از هیچ ارشاد و هدایتی برای فرزندش دریغ نمی ورزد. و
براستی که چنین است! مگر نه اینکه پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم) بارها و بارها خود و امیرالمؤمنین(علیه السلام) را پدران امت خود معرفی کرد: أنا و علی ابواه هذه الاُمّة
.
لذا ما فرزندان معنوی و روحی ائمه (علیهم السلام) هستیم.
« الْإِمَامُ الْأَنِیسُ الرَّفِیقُ وَ الْوَالِدُ الشَّفِیقُ وَ الْأَخُ الشَّقِیقُ وَ الْأُمُّ الْبَرَّةُ بِالْوَلَدِ الصَّغِیر»
